Prof. n. med. onkolożka, naukowczyni. Ukończyła trzy kierunki studiów: biotechnologia, medycyna oraz zarządzanie. Laureatka wielu nagród min. stypendium fundacji Goldman Sachs, Kościuszkowskiej i Fulbrighta, a także Programów Mentoring i START Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, Stypendium naukowego L’Oreal dla Kobiet i Nauki i w końcu „Kryształka Zwierciadła” za dokonania naukowe oraz za podejście do pacjenta. Prowadziła badania w laboratoriach we Włoszech (2004 i 2007), w Japonii (2004), Niemczech (2005) i USA (2008). Zastępczyni Dyrektora ds. Nauki Narodowego Instytutu Onkologii im. Marii Skłodowskiej-Curie Państwowego Instytutu Badawczego. Prywatnie interesuje się teatrem, kinem, historią sztuki i fotografią.
Prof. Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, dr.hab.n.med. ginekolożka i położniczka, nauczycielka akademicka. Specjalistka w zakresie położnictwa i ginekologii, ultrasonografii i diagnostyki prenatalnej. Jako jedyna w Polsce wykonuje operacje serca płodu w łonie matki. Prezeska Zarządu Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej. Zawodowo związana z Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego i Szpitalem Bielańskim. Założycielka (z mężem Romualdem Dębskim) przychodni lekarskiej Dębski Clinic. Wykładowczyni na kursach specjalizacyjnych dla lekarzy, kursach ultrasonograficznych oraz sympozjach naukowych. Autorka lub współautorka ponad 100 publikacji z zakresu ginekologii i położnictwa, endokrynologii, ultrasonografii oraz perinatologii.
Z zawodu magister położnictwa, sercem i pracą związana z instrumentacją. Na co dzień pracuje na Bloku Operacyjnym Ginekologiczno-Położniczym w dwóch warszawskich szpitalach. Dba o przygotowanie sali do każdej operacji, odpowiada za użyte przy operacji narzędzia i materiały. Od 2015r. współpracuje z Fundacją Kwiat Kobiecości, w której prowadzi spotkania edukacyjne dla kobiet w różnym wieku.
Doktor nauk medycznych, chirurżka. Ukończyła studia na Akademii Medycznej w Warszawie w 2003. Związana z Kliniką Chirurgii Ogólnej, Naczyniowej i Transplantacyjnej Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Ukończyła dwa szkolenia specjalizacyjne: chirurgię ogólną i naczyniową. Jako nauczyciel akademicki od 2014 zajmowała się szkoleniem studentów i specjalizantów. A od 2018 prowadziła szkolenia w Centrum Symulacji Medycznych WUM. Marzy o pracy zespołowej, poprawie szkolenia specjalizacyjnego i warunków pracy dla wszystkich bez względu na płeć czy specjalizację zawodową, rasę czy kraj pochodzenia.
Prof. zwyczajna nauk medycznych, chirurżka. Kierowniczka Warszawskiego Ośrodka Proktologii Szpitala św. Elżbiety w Warszawie, pierwsza kobieta Prezeska Polskiego Klubu
Koloproktologii, członkini Towarzystwa Chirurgów Polskich. Jej bogaty dorobek naukowy obejmuje m.in. wiele monografii, rozdziałów w podręcznikach, skryptów oraz około 200 prac opublikowanych w piśmiennictwie polskim i zagranicznym z zakresu koloproktologii. Przełomową publikacją jest wydany 2 lata temu Atlas Technik Operacji Proktologicznych z kilkudziesięcioma filmami z operacji. Od wielu lat prowadzi szeroką działalność dydaktyczną – obecnie organizuje kursy dla chirurgów w Szpitalu św Elżbiety w Warszawie, w Szpitalu w Ostrowi Mazowieckiej i na Dolnym Śląsku w Kowarach. Od kilku lat wygłasza wykłady w ramach konferencji organizowanych przez Akademię po Dyplomie i Medycynę Praktyczną. Oprócz medycyny ma szereg zainteresowań, wśród nich turystykę górską, sport (narciarstwo biegowe, zjazdowe, bieganie).
Specjalista chirurgi ogólnej, działacz samorządu lekarzy, od 1993 do 2001 r. prezes Naczelnej Izby Lekarskiej, obecnie pełni funkcję wiceprezesa NIL.
W 1978 r. ukończył studia w Akademii Medycznej w Warszawie. W 1982 r. uzyskał I stopień specjalizacji w chirurgii ogólnej, a w 1987 r. II stopień w tej samej dyscyplinie. W 1990 r. obronił pracę doktorską na macierzystej uczelni. W latach 1979–1984 był asystentem w Instytucie Transplantologii Akademii Medycznej w Warszawie, następnie do 1994 r. pracował w oddziale chirurgii naczyniowej Instytutu Chirurgii AM w Warszawie. Autor lub współautor 47 prac naukowych.
Specjalistka chirurgii ogólnej, absolwentka Śląskiej Akademii Medycznej. Od 2013 roku związana z Polską Misją Medyczną, za nią siedem chirurgicznych wypraw do Afryki i Azji. Większość szkolenia specjalizacyjnego odbyła w Oddziale Klinicznym Chirurgii Ogólnej i Naczyniowej Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Tychach. Dołączyła do zespołu jako piąta kobieta.
„Z dyskryminacją na tle płci miałam do czynienia choć przyznaję, że teraz zdarza się to częściej niż w czasach mojej specjalizacji. I tylko w Polsce. Wówczas część starszego grona próbowała odsuwać od szkolenia i stołu operacyjnego na rzecz papierologii po równo – kobiety i mężczyzn. Na szczęście szef na to nie pozwalał. Mając w pamięci takie sytuacje zdecydowałam o wsparciu fundacji. Jakimi zasadami kieruję się w życiu? Nie ma ideałów, słucham intuicji i u mnie musi być zawsze w zgodzie ze sobą i jak to doskonale ujął Sapkowski: 'Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć niekiedy przynoszą smutek i żal, nie żałuje się.”
Profesorka Chirurgii Ogólnej. Obecnie zatrudniona w Klinice Chirurgii Ogólnej, Endokrynologicznej i Transplantacyjnej w Uniwersyteckim Centrum Klinicznym w Gdańsku. Obyła wiele zagranicznych staży m.in. w Niemczech,Włoszech, Japonii i Norwegii. Członkini Towarzystwa Chirurgów Polskich, European Association of Endoscopic Surgery EAES, IFSO International Federation for Obesity and Metabolic Diseases oraz EASO – European Association for the Study of Obesity. Zainteresowania zawodowe: poprawa wyników leczenia pacjentów chirurgicznych, ze szczególnym uwzględnieniem jakości, efektywności i bezpieczeństwa prowadzonych terapii.
„Miałam szczęście, że w swoim życiu zawodowym jako chirurg, nigdy nie spotkałam się z dyskryminacją jako kobieta. Zdaję sobie jednak sprawę, że nie jest to norma. Z reguły kobiety muszą wykazać się znacznie cięższą pracą, żeby osiągnąć ten sam status i uznanie, co mężczyźni. Odbywa się to często kosztem życia osobistego, a nawet zdrowia w związku z ciągłą potrzebą udowadniania swojej wartości i przydatności. Dlatego tak ważne jest wspieranie kobiet w ich dążeniach do realizacji wymarzonych planów zawodowych, zdobywaniu coraz lepszych kwalifikacji przy zachowaniu równowagi z życiem osobistym.
W swoim życiu staram się kierować rzetelnością i uczciwością w stosunku zarówno do moich pacjentów, jak i wszystkich innych ludzi, których spotykam w życiu. Niezwykle istotna jest dla mnie empatia i wrażliwość, zarówno na drugiego człowieka, ale też na los zwierząt, a nawet środowiska, w którym żyjemy. Szacunek do ludzi, do wszystkich istot żyjących, do natury. Ważną dla mnie kwestią jest też umiejętność dzielenia się z innymi, zarówno w sensie intelektualnym, ale i materialnym.
Trudno jest mi wskazać jedną osobę, która byłaby moim autorytetem. To jest raczej zespól cech i postępowań składający się na pewien wzór godny naśladowania.
W życiu osobistym autorytetem był dla mnie mój ojciec. To on nauczył mnie wrażliwości, ale też podkreślał rolę intelektu. Był intelektualistą, erudytą, ale też największą feministką jaką znałam w życiu. Zawsze podkreślał równość kobiet we wszystkich aspektach życia społecznego, a nawet zwykł mawiać, że kobiety są w wielu, jak nie w większości dziedzin, nawet lepsze od mężczyzn. Cale życie mnie bardzo wspierał, również w wyborze drogi zawodowej.”
